Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Συγκεντρώνεται κόσμος για συμπαράσταση στις καθαρίστριες - ΕΔΕ για τον αστυνομικό που χτύπησε απολυμένη καθαρίστρια



Εκατοντάδες διαμαρτυρόμενοι έξω από το υπουργείο Οικονομικών


Περίπου 300-400 άτομα είναι συγκεντρωμένα αυτή την ώρα έξω από το υπουργείο Οικονομικών, καθώς αλληλέγγυος κόσμος πήγε στο σημείο μετά την είδηση της απόφασης του Αρείου Πάγου να κάνει δεκτό το αίτημα του υπουργείου Οικονομικών. 

Στο σημείο κατέληξε και πορεία που είχε καλεστεί κατά του Μουντιάλ στην πρεσβεία της Βραζιλίας.

Αυτή την ώρα το πλήθος είναι συγκεντρωμένο στην Ερμού και στη Νίκης, ενώ ισχυρή είναι η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων. Στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας επέστρεψε και μια από τις καθαρίστριες που τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με τους αστυνομικούς. 

Δίπλα στις καθαρίστριες βρίσκεται και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου καθώς και η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου. 


ΕΔΕ για τον αστυνομικό που χτύπησε απολυμένη καθαρίστρια

Ενορκη Διοικητική Εξέταση διατάχθηκε από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας για την υπόθεση του αστυνομικού που εμφανίζεται σε βίντεο να χτυπάει καθαρίστρια έξω από το υπουργείο Οικονομικών.
Το περιστατικό συνέβη στις 10 Ιουνίου κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας των καθαριστριών.

Αυτή είναι η καθαρίστρια που δέχτηκε το χτύπημα από τον αστυνομικό των ΜΑΤ

Οι απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών ζουν εδώ και μήνες με την αγωνία για το αύριο. Νιώθουν ότι επελέγησαν για το ρόλο της «Ιφιγένειας», πρωταγωνίστριες μιας δραματικήςκατάστασης, τα «επεισόδια» της οποίας εκτυλίσσονται καθημερινά στο κατώφλι του υπουργείου. Σήμερα, Πέμπτη, το αρχηγείο της αστυνομίας διέταξε ένορκη διοικητική εξέταση για ένα βίντεο που τραβήχτηκε στις 10 Ιουνίου. Σε αυτό, ένας από τους άνδρες των ΜΑΤ χτυπάει απρόκλητα στο κεφάλι μίας από τις καθαρίστριες, η οποία μίλησε πριν από λίγες ημέρες στο «Εθνος της Κυριακής».

Οι 595 απολυμένες καθαρίστριες, από τον περασμένο Αύγουστο βιώνουν τον εφιάλτη της ανεργίας δίνοντας αγώνα για να δικαιωθούν.
Ωστόσο, κάθε μέρα που περνάει τα προβλήματά τους μεγαλώνουν, αφού μακριά από τα φώτα και τις κάμερες που βρίσκονται στην είσοδο του υπουργείου για να καταγράψουν τις διαμαρτυρίες τους, η ζωή είναι γεμάτη εμπόδια. Αντλώντας δύναμη η μία από την άλλη, όπως λένε, προσπαθούν να μείνουν δυνατές και να κρατήσουν όρθιες τις οικογένειές τους...

Φωτεινή Νικηταρά

Ο,τι υπάρχει τώρα στο σπίτι, είναι από αλληλεγγύη
«Με τα 600 ευρώ που έπαιρνα από τη δουλειά μου, δεν χρωστούσαμε πουθενά. Τώρα χρωστάω 1.500 ευρώ στη ΔΕΗ, 200 στο νερό, νοίκι πληρώνω έναντι, ό,τι μπορώ, οι άνθρωποι δείχνουν κατανόηση, αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα» λέει με την απόγνωση αλλά και το πείσμα ζωγραφισμένα στο πρόσωπό της η κ. Φωτεινή Νικηταρά από τα Ανω Λιόσια.

«Με χάσανε τα παιδιά, εδώ και 160 μέρες, που είμαστε με τις διαμαρτυρίες στον δρόμο. Εχω τρεις κόρες και ένα εγγόνι. Ο πατέρας μου έχει τη σύνταξή του και δεν μας επιβαρύνει. Το ίδιο και η μία κόρη που είναι παντρεμένη. Είμαστε όμως στο σπίτι τρεις άνεργες γυναίκες, η 25χρονη κόρη μου άνεργη, εγώ άνεργη και η 19χρονη κόρη μου σπουδάζει σε ιδιωτική σχολή. Από τη σχολή της κόρης μου μας ειδοποιούν ότι αν δεν πληρώσουμε προηγούμενες οφειλές, δεν μπορεί το παιδί να συνεχίσει.
Φαγητό, σε μόνιμη δίαιτα... Ευτυχώς, στον χώρο διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Οικονομικών, έρχονται κατά διαστήματα, άνθρωποι που μας φέρνουν πίτες, σάντουιτς, φρούτα. Αν δεν ήταν και αυτά, θα είχαμε τελειώσει! Ευγνωμονούμε τον κόσμο που μας νοιάζεται. Διεκδικούμε όμως το δικαίωμα να εργαζόμαστε. Οι επισκέψεις μας στο σούπερ μάρκετ έχουν αραιώσει πολύ και όταν αγοράζουμε κάποια τρόφιμα, πάντα είναι λίγα και δεν μας φτάνουν. Τελευταία, δεν έχουμε ούτε ένα κομμάτι ψωμί... Ο,τι υπάρχει, είναι από αλληλεγγύη» επισημαίνει. Το ύφος της μαρτυρά ότι δεν σκοπεύει να το βάλει κάτω.

«Νιώθω άσχημα που μας έχουν έτσι προσβάλει, μας στέρησαν τη δουλειά και την αξιοπρέπειά μας, μας εξέθεσαν στα μάτια των παιδιών μας. Νιώθουμε ότι μας αδικούν και γι' αυτό επιμένουμε στον αγώνα μας, με τη βεβαιότητα ότι θα δικαιωθούμε.

Στον δρόμο, όλο αυτόν τον καιρό βιώσαμε πρωτόγνωρα συναισθήματα, καθώς βρεθήκαμε οι απολυμένες όλες μαζί, δακρύσαμε κοιτώντας η μία την άλλη στα μάτια, δημιουργήθηκαν ισχυροί δεσμοί φιλίας, αλληλοκατανόησης, συμπαράστασης και θέλω», καταλήγει η κ. Νικηταρά, «όταν θα έχει αίσιο τέλος αυτή η ιστορία, να συνεχίσω να βλέπω αυτές τις γυναίκες, να τα λέμε, να πίνουμε έναν καφέ...».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου